Σύλλογος για την Ψυχική Υγεία ΣΟΨΥ Πάτρας

Νέα & ενημερώσεις

• 

  Εκδήλωση 20 χρόνων ΣΟΨΥ Πάτρας 2003-2023 16/06/2023

  Τη Παρασκευή 9/6/2023 με πολύ κέφι και χαρούμενη διάθεση πραγματοποιήθηκε η βραδινή έξοδος για την ολοκλήρωση των χειμερινών ομάδων του συλλόγου μας. Τα μέλη των ομάδων μουσικής και παραδοσιακών χορών παρουσίασαν τραγούδια και χορούς αντίστοιχα.

  Το ΔΣ του ΣΟΨΥ Πάτρας, έσβησε τα κεριά των 20 χρόνων λειτουργίας του Συλλόγου, μία έκπληξη που επιφύλαξαν για τα μέλη, τους εργαζομένους, τους εθελοντές αλλά και τους φίλους, που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση της Παρασκευής της 9ης Ιουνίου 2023.

  Σε αυτή τη βραδιά παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το τραγούδι για τα 20 χρόνια του ΣΟΨΥ Πάτρας με στίχους των μελών και μουσική του Ασημάκη Νικόλα Σταυρόπουλου .

  Ευχαριστούμε εγκάρδια τους εθελοντές του συλλόγου για τη πολύτιμη βοήθειά τους!!! 

   

  

• 

  ΣΟΨΥ & ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ 16/06/2023

  ΣΟΨΥ και Εθελοντισμός

  Εθελοντής σημαίνει θέλω…

  Ο ΣΟΨΥ είναι στενά συνδεδεμένος με την έννοια του εθελοντισμού, καθώς  οι πρώτες ομάδες του Συλλόγου- μετρούν 20 χρόνια- στελεχώθηκαν από εθελοντές και πλέον πολλές ομάδες συνεχίζουν την παρουσία τους χάρη στους εθελοντές.  Εθελοντής σημαίνει κάποιος που θέλει και μάλιστα θέλει πολύ (εθελοντής < εθέλω) που σημαίνει ότι αναφερόμαστε σε ένα άτομο που επιθυμεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του χωρίς αμοιβή, εμφορούμενος από αισθήματα κυρίως αλτρουισμού.

  Κατά το διάστημα 2022-2023 δραστηριοποιούνται στον ΣΟΨΥ 15 εθελοντές, οι οποίοι στελεχώνουν απογευματινές ομάδες του Συλλόγου, είτε σε ρόλο βασικού συντονιστή είτε σε ρόλο συν-συντονιστή σε συνεργασία με κάποιον από τους εργαζόμενους του Φορέα. Ταυτόχρονα, εθελοντές-Ψυχολόγοι ανέλαβαν την ψυχοθεραπευτική υποστήριξη ωφελούμενων του Συλλόγου.  

   Οι εθελοντές, έχοντας έρθει ο καθένας από το δικό του προσωπικό και επαγγελματικό μονοπάτι, προσφέρουν τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τον ενθουσιασμό τους με αποτέλεσμα να διανθίζουν το περιεχόμενο των ομάδων. Ως εκ τούτου, τα μέλη του Συλλόγου – σχεδόν 90 ενεργά μέλη- μπορούν να συμμετέχουν σε απογευματινές ομάδες με πολλά και διαφορετικά αντικείμενα: ομάδες λόγου και έκφρασης, ομάδα υγείας, ομάδα βελτίωσης των δεξιοτήτων καθημερινής ζωής, ομάδα κοινωνικής λέσχης, εργασιακής επανένταξης, ψηφιακών δεξιοτήτων,  θεατρικού παιχνιδιού, ομάδα χορού και μουσικής, ομάδα μαγειρικής, φωτογραφίας, πλεκτών δημιουργιών, επιτραπέζιων παιχνιδιών, ομάδα κατασκευών καθώς και ομάδα εξωτερικών δραστηριοτήτων.

  Η διαδρομή που ακολουθούν οι εθελοντές στον ΣΟΨΥ ξεκινάει με μια βραχεία Εκπαίδευση σχετικά με τον ρόλο των εθελοντών στις ομάδες, τις προκλήσεις και τις αρμοδιότητές τους σε έναν φορέα Ψυχικής Υγείας, συνεχίζεται με την σταθερή παρουσία τους στις ομάδες, η οποία στελεχώνεται με μηνιαία Εποπτείακαι ολοκληρώνεται με τον αποχαιρετισμό της ομάδας στην οποία συμμετέχει ο κάθε εθελοντής καθώς και με την αποτίμηση της εμπειρίας του εθελοντή.

  Ο ΣΟΨΥ λαμβάνοντας υπόψη το σπουδαίο έργο των εθελοντών στην ενίσχυση του έργου του Συλλόγου και τον εμπλουτισμό των υπηρεσιών προς τους λήπτες ψυχικής υγείας, καλωσορίζει κάθε νέο μελλοντικό αίτημα εθελοντή, με σκοπό την ενίσχυση του δικτύου των εθελοντών του ΣΟΨΥ.

  Οι εθελοντές έγραψαν για την εμπειρία τους στον ΣΟΨΥ….

  «Η εμπειρία μου ως εθελόντρια ήταν πολύ θετική, ένιωσα ότι προσφέρω, ότι βάζω κι εγώ ένα λιθαράκι στην αξιοθαύμαστη πορεία του Συλλόγου.»

  « Απέκτησα περισσότερη εξοικείωση με τα άτομα με ψυχικές ασθένειες και συνειδητοποίησα ακόμη περισσότερο πόσο σημαντικό είναι να προσφέρεις εθελοντικά τη βοήθειά σου.»

  «Κατά τη λειτουργία της ομάδας εμφανίστηκαν προκλήσεις και δυσκολίες και το πιο θετικό αποτέλεσμα ήταν η θετική αντιμετώπιση αυτών.»

  « Ήταν μια όμορφη εμπειρία και δένεσαι πολύ με τα μέλη.»

  «Προσωπικά απαλλάχθηκα από τυχόν στερεότυπα που μπορεί να είχα.»

  «Μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά να προσφέρω, να βοηθάω με αυτόν τον τρόπο και να εξελιχθώ και στον τομέα μου.»

                                                                                                                           Γίνε εθελοντής!

                                                                                                                           

  http://www.sopsipatron.gr/ 

  https://www.facebook.com/SopsyPatras

  http://twitter.com/sopsipatras

  https://www.instagram.com/sopsipatras/

  https://www.linkedin.com/in/sopsypatras/

• 

  Ετήσια δεδομένα βάσει των παρεχόμενων υπηρεσιών ψυχικής υγείας του ΣΟΨΥ Πάτρας 15/03/2023

  Γράφει ο Παξινός Θεόδωρος, Ψυχολόγος, Επιστημ. Υπεύθυνος Κέντρου Ημερήσιας Φροντίδας Ψυχικά Πασχόντων.

  Σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα, βάσει των 504 νέων αιτημάτων για το έτος 2022, που κλήθηκε να διαχειριστεί ο Σύλλογος για την Ψυχική Υγεία-ΣΟΨΥ Πάτρας, προκύπτουν τα ακόλουθα:

  Τα 504 νέα αιτήματα για παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας αφορούσαν νέους ωφελούμενους υπηρεσιών ψυχικής υγείας γενικού πληθυσμού (τοπική κοινότητα). Το 70% αυτών προέρχονταν από το γυναικείο φύλο, η συντριπτική τους πλειοψηφία αναζητούσε για πρώτη φορά συνεργασία με ειδικό ψυχικής υγείας (ψυχίατρο, ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό) και κατά κύριο λόγο όσον αφορά την οικονομική τους κατάσταση προσδιορίζονται ως άνεργοι ή μη οικονομικά ενεργοί. Το 61% των αιτημάτων άνηκε στην ηλικιακή ομάδα των 18-28 ετών. Οι 264 εκ των 504 έλαβαν υπηρεσίες ψυχιατρικής υποστήριξης (αξιολόγηση, συνταγογράφηση φαρμακευτικής αγωγής και παρακολούθηση). Το 37% (186/504) έλαβαν και ψυχοθεραπευτική υποστήριξη βραχείας διάρκειας (μ.ο. 16 συνεδρίες κατά άτομο). Όσον αφορά στη συχνότητα εκδήλωσης ψυχικών νόσων, όπως αυτό αποτυπώνεται τόσο από τα αιτήματα αλλά και από τις υπηρεσίες που λαμβάνουν, διαπιστώνεται ότι οι συναισθηματικές διαταραχές, κυρίως η κατάθλιψη αλλά και οι αγχώδεις έχουν ποσοστά εκδήλωσης που συμφωνούν αρκετά με αυτά της ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας (21% και 22% αντίστοιχα), εντούτοις παρουσιάζουν μια αυξανόμενη τάση ύστερα από τις περιόδους οικονομικής κρίσης και την εμφάνιση της πανδημίας Covid-19. Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι δυσκολίες ψυχικής υγείας που έχουν να κάνουν με διαταραχές στην προσωπικότητα (οριακή διαταραχή προσωπικότητας, ψυχαναγκαστική διαταραχή προσωπικότητας, εξαρτημένη διαταραχή προσωπικότητας), παρουσιάζουν χαμηλότερη συχνότητα εκδήλωσης (2% ~5%), ωστόσο σίγουρα αποτελούν δείκτες που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης και ερμηνείας.

  Τα παραπάνω δεδομένα συνιστούν μια προσπάθεια για να κατανοήσουμε καλύτερα τα ψυχικά συμπτώματα που φαίνεται να οδήγησαν πολλά άτομα στην αναζήτηση βοήθειας από τον Σύλλογό μας. Με βάση αυτά, μπορούμε να σκεφτούμε και κατ’ επέκταση να προβληματιστούμε για τις μορφές που λαμβάνει η ψυχική δυσφορία των ανθρώπων – για άλλους είναι άγχος, για άλλους κατάθλιψη, για κάποιους είναι αυτοκαταστροφή και για μερικούς δυσλειτουργική προσωπικότητα. Σε κάθε περίπτωση, το αίτημα είναι κοινό: η ψυχική ανακούφιση. Ένα αίτημα που εκφράζει την αναγκαιότητα για μεγαλύτερη προσβασιμότητα του πληθυσμού σε υπηρεσίες και δομές ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και φροντίδας. Ενώ παράλληλα, υποδεικνύει ότι ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση της ψυχικής νόσου θα πρέπει να εστιάζει ουσιαστικά και με συνέχεια στην πρόληψη, την προαγωγή, τη διαφύλαξη και την αποκατάσταση της ψυχικής υγείας.

• 

  Θεραπεία μέσω τέχνης (ζωγραφικής) & Ψυχική Υγεία 15/03/2023

  

  Γράφει η Κοινωνική Λειτουργός του κέντρου ημέρας Πανά Δήμητρα

  Ο Ernst Kris αναφέρει χαρακτηριστικά πως Η «μαγική δύναμη της εικόνας» και η βαθιά πίστη του ανθρώπου σε αυτό το φαινόμενο μπορεί ακόμη και να είναι ο κύριος λόγος της θεραπευτικής ιδιότητας της τέχνης.

  Τι είναι όμως στα αλήθεια η θεραπεία μέσω της Τέχνης (Ζωγραφικής);

   Η θεραπεία μέσω της Τέχνης συνδυάζει τις εικαστικές τέχνες (ζωγραφική, μουσική, θέατρο) και την ψυχοθεραπεία σε μια δημιουργική διαδικασία όπου η εικόνα που παράγεται γίνεται η βάση για την εξερεύνηση και την κατανόηση του εαυτού. Σκέψεις και συναισθήματα συχνά εκφράζονται καλύτερα με εικόνες παρά με λέξεις. Στην θεραπευτική προσέγγιση μέσω της Τέχνης συναισθήματα και εσωτερικές διαμάχες παίρνουν οπτική μορφή, και διαμέσου της δημιουργικής αυτής διαδικασίας ξαναβιώνονται, επιλύονται και αφομοιώνονται από τον ψυχισμό.

   Στην θεραπεία μέσω τέχνης ενεργό ρόλο αναλαμβάνει ο εικαστικός ψυχοθεραπευτής. Είναι εκείνος που σύμφωνα με τονRogers (1957) διαισθάνεται τα συναισθήματα του αλλού, τα παρατηρεί και τα επεξεργάζεται, κατά την διάρκεια της θεραπευτικής διαδικασίας .Αναλύει τους τρόπους με τους οποίους ο θεραπευμένος επικοινωνεί τα συναισθήματα του. Διαθέτει «ενσυναίσθηση» και  να μπορεί να μεταδίδει σε τρίτους μέσα από την εικόνα και την αφήγηση του τόσο γλαφυρά και ζωντανά τα συναισθήματα των ασθενών του.

   Σύμφωνα με τον Κ.Μάτσα (2008) «Ο πλούτος όλων των μορφών Θεραπείας μέσω Τέχνης βρίσκεται στο ότι επιτρέπει ταυτόχρονα μια συνειδητοποίηση εαυτού, άκρως ακριβή με τη διαμεσολάβηση του εκφραστικού μέσου.»

   Η θεραπεία μέσω τέχνης ,έχει χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο ψυχοθεραπείας και σε ψυχικά πάσχοντες. Συνήθως οι συμμετέχοντες είναι άνθρωποι με δυσκολία να εμπιστευτούν, να εκφραστούν, να επικοινωνήσουν τα συναισθήματα τους με λεκτικό τρόπο. Η απουσία έκφρασης του συναισθήματος είναι αυτό που τους χαρακτηρίζει. Έτσι μπορούν μέσα από την εικαστική ψυχοθεραπεία  μ’ έναν εξελικτικό τρόπο να εκφράσουν φόβους, ανησυχίες , ακόμα και το άγχος που μπορεί να τους προκαλεί η ασθένεια και το στίγμα της. Με αυτό το είδος της θεραπείας φαίνεται να  βελτίωσαν τις δεξιότητες και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, να είδαν διαφορετικά τη σχέση τους με το θεραπευτικό πλαίσιο, τον θεράποντα ιατρό τους, τη φαρμακευτική αγωγή. Τέλος, σημαντικό είναι πως η θεραπεία μέσω τέχνης λειτούργει με τέτοιο τρόπο ώστε βοηθά σε μεγάλο βαθμό τους ασθενείς να αναγνωρίσουν και να αποδεχτούν την ασθένεια τους , διασφαλίζοντας σε μεγαλύτερο βαθμό την ψυχική τους υγεία.

  Κλείνοντας θα ήταν σημαντικό να αναφερθώ στις ομάδες ζωγραφικής και δημιουργικής απασχόλησης που λαμβάνουν χώρο στο σύλλογο για την ψυχική υγείας Πάτρας. Σε μια προσπάθεια  τα μέλη μας να επικοινωνήσουν μεταξύ τους ,να δημιουργήσουν και να εκφραστούν μέσα από την τέχνη της ζωγραφικής αλλά και την δημιουργική απασχόληση ,δημιουργήσαμε αυτές τις ομάδες γνωρίζοντας πως η τέχνη αποτελεί «πανάκεια» για την ψυχή μας ,μας βοηθά να αποτυπώσουμε στο χαρτί τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας με έναν τρόπο όμορφο και δημιουργικό, φροντίζοντας παράλληλα να την ψυχική μας υγεία. Ζωγραφίζοντας όμορφους κόσμους προχωρούμε και βρισκόμαστε κοντά ο ένας στον άλλο.

   

• 

  Nέα ομάδα δράσεων «20 χρόνια μαζί»! 15/03/2023

  

  Το 2023 αποτελεί για εμάς μια χρονιά ορόσημο, καθώς σηματοδοτεί τη συμπλήρωση 20 χρόνων λειτουργίας για το Σύλλογο για την Ψυχική Υγεία Πάτρας. 20 χρόνια συνεχόμενων αγώνων διεκδίκησης, ενδυνάμωσης ατόμων και οικογενειών και οραματισμού ισότιμης κοινωνικής ένταξης. Στα πλαίσια εορτασμού των 20 χρόνων λειτουργίας, ο Σύλλογος σχεδιάζει την υλοποίηση ποικίλλων δράσεων το επόμενο διάστημα. Στηριζόμενοι στις αρχές αυτοοργάνωσης και αυτοεκπροσώπησης του φορέα, καλούμε τα μέλη, τους φροντιστές και τους εθελοντές μας να συμμετάσχουν στις επικείμενες δράσεις που θα ανακοινωθούν. 

• 

  Δράση ενημέρωσης σε μαθητικό πληθυσμό Δημοτικού Σχολείου με θεματική την κοινωνική και συναισθηματική μάθηση. 15/03/2023

  

  O Σύλλογος για την Ψυχική Υγεία Πάτρας και το Πρόγραμμα Παροχής Υποστήριξης της Ψυχικής Υγείας «Κανένας Μόνος στην Πανδημία» στο οποίο συμμετέχει, συνεχίζει τις εκπαιδευτικές δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στην σχολική κοινότητα. Συγκεκριμένα, την Δευτέρα 16 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε δράση ενημέρωσης στο μαθητικό πληθυσμό του 53 ου Δημοτικού Σχολείου με θεματική την κοινωνική και συναισθηματική μάθηση. Ευχαριστούμε θερμά τους καθηγητές και τη διεύθυνση των σχολικών μονάδων για την πολύτιμη βοήθεια και συνεργασία.

• 

  Δράσεις ενημέρωσης και ψυχοεκπαίδευσης σχετικά με τον Σχολικό Εκφοβισμό (bullying)! 15/03/2023

  Ο Σύλλογος για την Ψυχική Υγεία Πάτρας και το πρόγραμμα ‘’Κανένας Μόνος στην Πανδημία’’ στο οποίο συμμετέχει, ξεκίνησε τις δράσεις του  σε συνεργασία με το 20ο Γυμνάσιο Περιβόλας το διήμερο Τετάρτη 14 και Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου όπου πραγματοποιήθηκαν δύο συναντήσεις ενημέρωσης και ψυχοεκπαίδευσης σχετικά με τον Σχολικό Εκφοβισμό (bullying) με συμμετέχοντες την πρώτη μέρα γονείς και εκπαιδευτικούς και την δεύτερη μαθητές της Β’ Γυμνασίου. Ευχαριστούμε θερμά τους καθηγητές και την διεύθυνση του 20ο Γυμνασίου για την πολύτιμη βοήθεια τους στην οργάνωση της δράσης.

• 

  Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας! 15/03/2023

  

  Ο Σύλλογος για την Ψυχική Υγεία Πάτρας συμμετείχε το Σάββατο 8 και την Κυριακή 9 Οκτωβρίου στις διήμερες εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν με αφορμή τη Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας  (10 Οκτωβρίου 2022). Το Σάββατο 8 Οκτωβρίου , ολοκληρώθηκε με επιτυχία το συνέδριο αυτοεκπροσώπησης των ατόμων με ψυχική αναπηρία με θέμα «Ευεξία και Ψυχική Υγεία»  στο ξενοδοχείο Astir, ενώ την Κυριακή 9 Οκτωβρίου υλοποιήθηκαν δράσεις ενημέρωσης στον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου.

• 

  «Φροντίδα» για Φροντιστές ατόμων με Ψυχική Ασθένεια 15/03/2023

  Γράφει ο Παξινός Θεόδωρος, Ψυχολόγος- Επιστημονικά Υπεύθυνος του Κέντρου Ημέρας Ψυχικά Πασχόντων- ΣΟΨΥ Πάτρας

  Με τον όρο Φροντιστής ατόμου που πάσχει από ψυχική ασθένεια, αναφερόμαστε στον άτυπο φροντιστή που συνήθως είναι μέλος της οικογένειας ή του ευρύτερου συγγενικού και κοινωνικού δικτύου του ατόμου. Ο άτυπος φροντιστής δεν είναι ένα πρόσωπο εξειδικευμένο στην παροχή επαγγελματικών υπηρεσιών μακροχρόνιας φροντίδας, δεν έχει λάβει κάποια μορφής εκπαίδευσης και φυσικά είναι άμισθος.

  Ο ρόλος του φροντιστή δεν επιλέγεται συνειδητά, αντιθέτως, προκύπτει λόγω των συνθηκών, όπως για παράδειγμα στα πλαίσια των οικογενειακών δεσμών. Στην ουσία, το άτομο γίνεται άτυπα υπεύθυνο για την παροχή φροντίδας σε κάποιο άλλο μέλος που νοσεί, μια διαδικασία όμως αρκετά περίπλοκη, απαιτητική και ταυτόχρονα ιδιαίτερα επιβαρυντική.

  Ο φροντιστής ή καλύτερα ο οικογενειακός φροντιστής καλείται να επιδείξει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του, την προσοχή του, την περιποίηση του, την επαγρύπνηση του για το άτομο που πάσχει από ψυχική νόσο, να καλύψει τις καθημερινές του ανάγκες, να παρακολουθεί την ψυχολογική του κατάσταση, τις τυχόν διακυμάνσεις στη διάθεση του, να καταλήξει σε «άτυπες αξιολογήσεις» για το αν οι οποιεσδήποτε αλλαγές είναι μέρος της ασθένειας, των παρενεργειών της φαρμακευτικής αγωγής ή αν είναι απλά μια αλλαγή που θα ομαλοποιηθεί ή θα επιδεινωθεί, να προβλέψει τις πιθανές υποτροπές, να αποφασίσει για τις τυχόν νοσηλείες (ακούσιες- εκούσιες), να ενθαρρύνει και να κινητοποιήσει το μέλος που νοσεί και γενικότερα να συνδράμει στην πρόσβαση του στις διάφορες υπηρεσίες.

  Παράλληλα, με αυτό τον δοσμένο ρόλο του φροντιστή είτε για λόγους παραδοσιακών αξιών και κοινωνικο-πολιτισμικών αντιλήψεων είτε για οικονομικούς λόγους, το άτομο που φέρει αυτό το ρόλο, θα πρέπει να προσαρμόσει τις δικές του ανάγκες, θα πρέπει να διαχειριστεί ή να μη διαχειριστεί τις δικές του συναισθηματικές διακυμάνσεις, τη δική του σωματική και ψυχολογική κούραση, τη δική του επιβάρυνση καθώς και τα όποια δυσλειτουργικά οικογενειακά δυναμικά αναπτύσσονται σε ένα πλαίσιο όπου υπάρχει μέλος ή μέλη που νοσούν από κάποια σοβαρή ψυχική ασθένεια.

  Επιπλέον, ο φροντιστής καλείται συνέχεια να ανταποκρίνεται και να ανταπεξέρχεται στις όποιες αλλαγές στη λειτουργικότητα του ατόμου που νοσεί, στις αλλαγές της ποιότητας ζωής του ατόμου αλλά και της οικογένειας στο σύνολο της, στην οικονομική επιβάρυνση. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με τις προκαταλήψεις αναφορικά στην ψυχική ασθένεια που διατηρεί τόσο το ίδιο το οικογενειακό του πλαίσιο όσο και ο κοινωνικός του περίγυρος.

  Ο τρόπος που οράται το ίδιο το ζήτημα της ψυχικής νόσου, ο αυτοστιγματισμός και ο κοινωνικός αποκλεισμός ως απόρροια του όλου προβλήματος, δημιουργεί μια αμφιθυμική συνθήκη: παροχή φροντίδας σε ένα άτομο της οικογένειας που νοσεί με στόχο την υποστήριξη του, την προστασία του και την ενδυνάμωση της αξιοπρέπειας του, από ένα άτομο (το μέλος φροντιστή) που βιώνει την υποχρέωση, το αίσθημα του καθήκοντος, την ευθύνη και τις συνέπειες του ρόλου, τους περιορισμούς λόγω της ασθένειας, την απουσία υποστήριξης από τους επίσημους φορείς και το κράτος, το στίγμα και τον κοινωνικό αποκλεισμό, την έλλειψη αυτό-φροντίδας, την ανάγκη και επιθυμία για περισσότερο ενδιαφέρον, για ιδιαίτερη προσοχή, για περισσότερη φροντίδα.

  Το αμφιθυμικό αυτό βίωμα (νιώθω ότι φροντίζω αλλά εμένα δεν με φροντίζω/ουν) πολλές φορές διαταράσσει κατά πολύ την υποστήριξη προς το άτομο που νοσεί καθώς και τις σχέσεις με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Κάτι τέτοιο, πολλές φορές, έχει αρνητική επίδραση τόσο στον φροντιστή με εκδηλώσεις άγχους, ματαίωσης, άρνησης, μη εμπιστοσύνη και μειωμένη συνεργασία προς τους ειδικούς και στις υποδείξεις αυτών,  μη αποδοχή της ασθένειας και των προεκτάσεων αυτής, αποσπασματική ή επιλεκτική υποστήριξη στο άτομο χωρίς συνέπεια και συνέχεια. Η συνθήκη αυτή σίγουρα δεν συμβάλλει ουσιαστικά σε μια προσπάθεια διαχείρισης της νόσου και βελτίωσης της ποιότητας ζωής του ασθενή εντούτοις είναι σε θέση να διαμορφώνει προβληματικό – δυσλειτουργικό πλαίσιο όχι μόνο για το άτομο που νοσεί αλλά και για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και τις σχέσεις αυτών.

  Εκτιμάται, ότι αυτό που μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο είναι ο προσδιορισμός του ρόλου των φροντιστών από την πλευρά της πολιτείας, η διαμόρφωση αλλαγών στις ευθύνες που αναλαμβάνουν όσον αφορά την παροχή φροντίδας και η πολυεπίπεδη υποστήριξη τους (οικονομικό επίπεδο, ψυχοκοινωνική στήριξη της οικογένειας κλπ).

  Σε επίπεδο θεραπευτικών παρεμβάσεων, οι φροντιστές χρειάζεται να νιώθουν ότι ο ρόλος τους έχει θετικό αντίκτυπο στην πορεία της υγείας του ατόμου που νοσεί. Ότι έχει θέση, στη θεραπευτική διαδικασία και δεν περιορίζεται μόνο στην κάλυψη των καθημερινών αναγκών του ατόμου.

  Ο ρόλος του φροντιστή θα πρέπει να είναι ενεργητικός και να συνδυάζεται με τις παρεμβάσεις των ειδικών. Για να δομηθεί κάτι τέτοιο είναι σημαντικό και οι ειδικοί ψυχικής υγείας να ενημερώνουν ουσιαστικά τους φροντιστές και να επισημαίνουν τη σημαντικότητα του: Μπορώ να φροντίσω κάτι που το γνωρίζω, Μπορώ να φροντίσω κάτι εφόσον το έχω αποδεχτεί και επειδή το γνωρίζω, Φροντίζω κάτι γιατί το γνωρίζω, το έχω αποδεχτεί και προσπαθώ να το διαχειριστώ, ενώ παράλληλα, Αναγνωρίζω ότι χρειάζομαι και Αναζητώ τρόπους να Φροντίσω και Εμένα που Φροντίζει άλλον.

  Η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι το ανωτέρω δεν συμβαίνει συστηματικά αν δεν συμβαίνει καθόλου. Εξακολουθεί φυσικά να είναι το ζητούμενο ,ωστόσο ακόμα και με αυτά τα δεδομένα, η ενεργητική στάση του ατόμου που αναλαμβάνει τον άτυπο ρόλο της φροντίδας ενός ατόμου που νοσεί θα πρέπει να εκκινείται με άξονες: τη σωστή ενημέρωση για τη νόσο, την εκπαίδευση σε δεξιότητες επικοινωνίας, αποτελεσματικής επίλυσης των προβλημάτων, την αντιμετώπιση του στρες και τη βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων και την υποστήριξη των ασθενών για την αντιμετώπιση των συνεπειών της νόσου στην καθημερινή ζωή.

  Προς αυτή την κατεύθυνση, ο Σύλλογος ΣΟΨΥ Πάτρας στηρίζοντας τις οικογένειες ατόμων που πάσχουν από κάποια ψυχική ασθένεια πραγματοποιεί ομάδες Υποστήριξης και Ψυχοεκπαίδευσης φροντιστών. Οι ομάδες αυτές απευθύνονται στα μέλη των οικογενειών που έχουν αναλάβει το δύσκολο ρόλο της φροντίδας και της υποστήριξης των ατόμων που νοσούν με στόχο την δημιουργία ενός οικείου και ασφαλούς πλαισίου έκφρασης, ανταλλαγής απόψεων, σκέψεων, προβληματισμών και μοίρασμα εμπειριών.

  Οι ομάδες εστιάζουν στην μείωση της επιβάρυνσης και στην ανακούφιση των φροντιστών μέσα από διαδικασίες που έχουν ως εργαλεία την πληροφόρηση και την κατανόηση της ψυχικής ασθένειας, την εκπαίδευση σε πιο λειτουργικές συμπεριφορές διαχείρισης της ψυχικής ασθένειας και την ουσιαστική αλληλεπίδραση με το μέλος/η που νοσεί.

• 

  Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας 10 Οκτώβρη 2022 15/03/2023

  

     

  Γράφει ο Ψυχολόγος – Επ. Υπεύθυνος του Κέντρου Ημέρας Ψυχικά Πασχόντων –ΣΟΨΥ Πάτρας, Παξινός θεόδωρος.

  Η Ψυχική Υγεία, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, προσδιορίζεται ως «η κατάσταση ευεξίας όπου κάθε άτομο αντιμετωπίζει με επιτυχημένο τρόπο τα προβλήματα της ζωής, μπορεί να εργαστεί παραγωγικά και να συμμετέχει ενεργά στο κοινωνικό του περιβάλλον και όχι απλά η απουσία ενός προβλήματος ή μιας διαταραχής».

  Υπό το πρίσμα αυτό, το να είναι κανείς ψυχικά υγιής, θα πρέπει να πληροί μια σειρά από χαρακτηριστικά που έχουν να κάνουν με τη σωματική υγεία, την αυτοεκτίμηση, την εργασία ή τη δυνατότητα εργασίας, απασχόλησης, το κοινωνικό περιβάλλον, την ύπαρξη υποστηρικτικού περιβάλλοντος (οικογένεια, φίλους, σχέσεις κ.α.).

  Χαρακτηριστικά και παράγοντες που προσδιορίζουν την ψυχική υγεία αλλά δεν ορίζουν τον ψυχικά υγιή με αντικειμενικότητα και με μετρήσιμα στοιχεία. Φαίνεται λοιπόν, η ψυχική υγεία να είναι ένας στόχος, μια επιθυμία, ένα ιδανικό, μια αξία που όλοι προσπαθούν να επιτύχουν ή να διατηρήσουν σε μια παρατεταμένη περίοδο υγειονομικής κρίσης (πανδημία Covid-19), κοινωνικής απομόνωσης, οικονομικής κρίσης, ανεργίας, πολεμικών συγκρούσεων, κοινωνικών αναταραχών και ανισοτήτων, φυλετικών διακρίσεων κ.α.

  Είναι όμως παράλληλα και ένα ερώτημα για ποια Ψυχική Υγεία συζητάμε κάθε φορά: α) όταν για το 2019 ένας στους οκτώ ανθρώπους παγκοσμίως ζούσε με προβλήματα ψυχικής υγείας, β) όταν οι πολιτικές ψυχικής υγείας, οι χρηματοδοτήσεις παραμένουν ελλιπείς και δεν θέτουν τα ζητήματα ψυχικής ασθένειας, θεραπείας, ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης σε προτεραιότητα, γ) όταν οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας παραμένουν ελλειμματικές και μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση, δ) όταν κάθε χρονιά ανακοινώνονται ποσοστά διαταραχών με αυξητικές τάσεις (π.χ. αγχώδεις εκδηλώσεις, συναισθηματικές δυσκολίες) σε όλο και μικρότερες ηλικίες (παιδιά, έφηβοι), ε) όταν οι αυτοκαταστροφικές και οι αυτοκτονικές συμπεριφορές παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά εκδήλωσης, στ) όταν οι αναδυόμενες διαταραχές (διατροφικές διαταραχές, σχολικός εκφοβισμός, παραβατικότητα, ενδοοικογενειακή βία) αποκτούν διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου.

  Επιπρόσθετα, το στίγμα και οι διακρίσεις εξακολουθούν να υπάρχουν στον καθημερινό μας λόγο και στις συμπεριφορά μας προς τα άτομα που νοσούν από κάποια ψυχική ασθένεια ή παρουσιάζουν στοιχεία διαφορετικότητας. Οι λέξεις όπως τρελός, ψυχασθενής και οι αντιλήψεις όπως: σχιζοφρενής άρα και δολοφόνος, δεν έχουν εκλείψει ακόμα από το λεξιλόγιο μας ως άτομα ή ως κοινωνία συντηρώντας αντίστοιχες συμπεριφορές που αποκλείουν, περιθωριοποιούν κοινωνικά και εμποδίζουν την κοινωνική ένταξη- επανένταξη των ατόμων σε διάφορους τομείς.

  Η Ψυχική Υγεία αφορά όλους μας, είτε ως προσδιορισμός είτε ως ορισμός, είτε ως άτομα είτε ως κοινωνίες, είτε ως άτομα που νοσούν είτε ως μη νοσούντες, είτε ως ειδικούς και επαγγελματίες είτε όχι. Η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση αναφορικά σε ζητήματα ψυχικής υγείας δεν θα πρέπει να περιορίζεται μόνο στην πρόληψη και στην προαγωγή της αλλά στη διεκδίκηση της ενίσχυσης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, στη διαμόρφωση υποστηρικτικών παρεμβάσεων προσβάσιμων σε όλους, στην κοινωνική ενσωμάτωση των ατόμων που πάσχουν από ψυχική νόσο και στην άρση του κοινωνικού τους αποκλεισμού.

  Η Ψυχική Υγεία θα πρέπει να εκτιμάται ως δικαίωμα που προωθείται και προστατεύεται τόσο από το ίδιο το άτομο όσο και από το σύνολο της κοινωνίας.

• 

  ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4950 (ΦΕΚ A’ 128/02.07.2022)Άρθρο 56 – Προστασία πασχόντων από ψυχικές παθήσεις -Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 23 του ν. 4488/2017 14/03/2023

  Στην παρ. 1 του άρθρου 23 του ν. 4488/2017 (Α’ 137), περί της απασχόλησης για λόγους ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην περ. α’, η φράση «στους δικαιούχους που πάσχουν αναπηρίας, η οποία οφείλεται σε ψυχική πάθηση ή νοητική υστέρηση ή συ-μπαθολογία ψυχικής πάθησης και νοητικής υστέρησης» αντικαθίσταται από τη φράση «στους δικαιούχους με ψυχική ή νοητική αναπηρία ή ψυχική και νοητική αναπηρία», β) προστίθεται περ. γ’, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

  «1.α. Γενικές και ειδικές διατάξεις που προβλέπουν διακοπή ή περικοπή της σύνταξης αναπηρίας ή της σύνταξης λόγω θανάτου και των προνοιακών ή άλλων επιδομάτων όταν ο δικαιούχος αναλαμβάνει εργασία ή αυτοαπασχολείται, δεν έχουν εφαρμογή στους δικαιούχους με ψυχική ή νοητική αναπηρία ή ψυχική και νοητική αναπηρία, με ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω, εφόσον η ανάληψη μισθωτής απασχόλησης ή η αυτοαπασχόληση ενδείκνυται για λόγους ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης και η κρίση αυτή πιστοποιείται με γνωμάτευση μονάδας ψυχικής υγείας, η οποία θα ισχύει για τρία (3) έτη, του αντίστοιχου Τομέα Ψυχικής Υγείας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ν. 2716/1999 (Α’ 96).

  β. Η ανάληψη μισθωτής απασχόλησης ή η αυτοαπασχόληση των ανωτέρω προσώπων για λόγους ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης, δεν επηρεάζει την σχετική κρίση αξιολόγησης αναπηρίας περί ανικανότητας για κάθε βιοποριστική εργασία, κατά τη διαδικασία πιστοποίησης αναπηρίας από τα ΚΕΠΑ.

  γ. Η λήψη σύνταξης ή άλλης προνοιακής παροχής που συνδέεται με τη διαπίστωση ψυχικής ή νοητικής αναπηρίας ή ψυχικής και νοητικής αναπηρίας, με ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω, δεν στερεί από τον δικαιούχο το δικαίωμα εγγραφής στο Ψηφιακό Μητρώο της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (πρώην ΟΑΕΔ) https://www.gov.gr/upourgeia/upourgeio-ergasias-kai-koinonikon-upotheseon/demosia-uperesia-apaskholeses-d-up ή την υπαγωγή στο άρθρο 2 του ν. 2643/1998 (Α’ 220), περί της μέριμνας για την απασχόληση προστατευόμενων προσώπων».

• 

  Η Αναπηρία μου, η "Φυλακή" Μου! 14/03/2023

  Η 3η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ).Το πώς αντιμετωπίζονται τα άτομα με αναπηρίες είναι ένδειξη του πολιτισμού και της ανθρωπιάς μιας κοινωνίας.

  Παρακάτω παρατίθεται κείμενο που συντάθηκε από μέλος του ΣΟΨΥ Πάτρας σχετικά με την περίοδο νοσηλείας του σε ψυχιατρείο. Υπογραμμίζοντας τις δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν, κατά την περίοδο εγκλεισμού καθώς και την απουσία δικαιωμάτων.΄΄

  Θα διηγηθώ την ιστορία μου, ώστε να δείξω πως υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της δημοκρατίας ΄΄

  Νοσηλεύτηκα δυο φορές με εισαγγελική παραγγελία σε ψυχιατρείο. Ήμουν στο κλειστό, το σιδερόφρακτο, το τριώροφο σε μεικτή κλινική. Ήμασταν περίπου 20-25 άτομα, είχαν δωμάτια μόνο με γυναίκες και δωμάτια μόνο με άντρες. Το πρόβλημα σε αυτό παρουσιαζόταν όταν έπρεπε κάθε δυο μέρες να κάνουμε μπάνιο. Θυμάμαι μας συγκέντρωναν όλους μαζί άνδρες και γυναίκες στο βάθος του διαδρόμου και στην συνέχεια μας υποχρέωναν να γδυνόμαστε, τσίτσιδοι! Τα πετούσαμε αριστερά στην άκρη . Τα γυμνά σώματα μας ήταν δίπλα -διπλά. Στην συνέχεια μας τοποθετούσαν 3-3 στις ντουζιέρες, κάτι τούρκικες παλιές. Εκεί ξεκινούσε… ένας νοσοκόμος κρατούσε στο δεξί του χέρι ένα λάστιχο με ζεστό νερό και με το αριστερό του ένα σαμπουάν. Μας πετούσε νερό και σαμπουάν και φώναζε, ΄΄ τριφτείτε καλά ΄΄. Όταν έκρινε ότι είχαμε ξεπλυθεί μας έβγαζε και τους τρεις. Κάτω στο πάτωμα ήταν παλιά λευκά σεντόνια για να μη γλιστράμε. Αριστερά από την πόρτα με τις ντουζιέρες ήταν η πόρτα που οδηγούσε στην ιματιοθήκη. Εκεί σε μεγάλους πάγκους είχαν σωρούς από ρούχα, όπου κάθε σωρός ήταν ένα μέγεθος. Πετσέτες δεν είχαμε, τα παλιά σεντόνια έκαναν όλοι την δουλειά. Μετά το ντύσιμο ακολουθούσε το χτένισμα. Όλοι με την σειρά περιμέναμε την χτένα που μετά τοποθετούσαμε σχεδόν μηχανικά σε ένα ράφι.

  Μια φορά θυμάμαι ζήτησα να κρατήσω τα ρούχα μου και να τα πλύνω εγώ, μου απάντησαν αυστηρά πως πήρα ρούχα και πως τα παλιά, τα δικά μου θα έπρεπε να τα πάρουν άλλοι, δεν ήταν δικαίωμα μου λένε. Εκείνη την περίοδο της ζωής μου ήμουν δόκιμη μοναχή, κανένας δεν ήξερε το όνομα μου, όλοι με φώναζαν καλόγρια.

  Μια από τις μέρες της διαμονής μου εκεί, ζήτησα αν είναι δυνατό να κάνουμε χωριστά μπάνιο άντρες με γυναίκες, η απάντηση ήταν ΄΄ καλόγρια εδώ υπάρχει μια τάξη, η κλινική έχει μια σειρά΄΄ . Εγώ τάξη δεν έβλεπα…..συλλογίζομαι.

  Ένα πρωί μια γυναίκα με διάφανο από τούλι φόρεμα, χωρίς εσώρουχο περπατούσε πέρα δώθε, πίσω της μικρά περιττώματα αφήνονταν κατά μήκος του διαδρόμου και όμως κάνεις δεν πήγε να βοηθήσει. Δύσκολες μέρες, ανάμεσα τους θυμάμαι το ψυχίατρο να μου προτείνει την μετάβαση μου σε διαμέρισμα, δεν δέχθηκα ήθελα το σπίτι μου. Αφού έκριναν πως γινόταν να ζήσω μόνη μου, γιατί δεν με άφηναν να κάνω μόνη μου μπάνιο.

  Πολλά γινόταν εκεί, το τσιγάρο ήταν πάντα ο φίλος μου, είχα πάρει μια μεγάλη τσάντα και την είχα αφήσει στο γραφείο των νοσοκόμων. Συχνά πυκνά περνούσα και ζητούσα, ένας από εκείνους με αποκαλούσε ζητιάνα για τα ίδια μου τα τσιγάρα. Μια φορά περπατούσαμε μαζί στο διάδρομο, έπιασε την ρώγα του δεξιού μου μαστού. ΄΄Δεν με λυπάστε ρώτησα ΄΄ απάντηση δεν πήρα.

  Όταν έφευγα μου ευχήθηκε ΄΄στο κάλο να μας ξαναέρθεις΄΄ πήρα την σακούλα με τα τσιγάρα μου και εξαφανίστηκα. Κάπνιζα για έναν μήνα.

  Α.Μ

• 

  #10OCTOBER#WORLDMENTALHEALTHDAY 14/03/2023

  Κείμενο του  Α.Γ, μέλος του συλλόγου, με αφορμή τη Παγκόσμια ημέρα Ψυχικής Υγείας.

  ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

  Η ψυχική υγεία είναι ένα από τα σημαντικότερα αγαθά.

  Δε σου χαρίζεται.

  Αγωνίζεσαι κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό.

   Είναι μια μάχη με τον εαυτό σου.

   Ένας αέναος αγώνας.

   Είναι ένα δύσβατο μονοπάτι γεμάτο αγριοτριανταφυλλιές και αγκαθωτά  γαρύφαλλα.

   Τη μια να πετάς στον ουρανό,

  την άλλη να σέρνεσαι στη γη.

   Είναι ένα δύσκολο συναίσθημα.

  Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω.

  Πρέπει να το νοιώσεις για να το καταλάβεις.

  Η ψυχική υγεία είναι κάτι για το οποίο πασχίζεις κάθε μέρα να κατακτήσεις.

  Άλλοτε τα καταφέρνεις, άλλοτε όχι.

   Σημασία έχει η προσπάθεια.

   Η δύναμη που πηγάζει από μέσα σου.

  Σα λάβα ξεχύνεται

   και σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της.

  Το ένα συναίσθημα διαδέχεται το άλλο

  κι όλα μαζί σε πλημμυρίζουν με χαρά ή οδύνη.

  Είναι σημαντικό να μην τα παρατάς ποτέ.

  Να ξεπερνάς τα προβλήματα

  και να πραγματώνεις τους στόχους σου κάθε μέρα.

  Έτσι θα βγεις δυνατός.

   Μεγάλη σημασία έχει να πιστεύεις στον εαυτό σου

   και στην εσωτερική σου δύναμη.

   Μόνο έτσι θα τα καταφέρεις,

   θα νιώσεις ζωντανός.

   Η δημιουργικότητα είναι η λύτρωση

   και η ικανοποίηση που πηγάζει από αυτή.

  Η επαφή με το συνάνθρωπο.

  Η ανταλλαγή συναισθημάτων.

  Το μοίρασμα των δύσκολων στιγμών.

   Η ζωντάνια κι η ευεξία.

  Το πάθος για ζωή.

  Αυτή είναι η ψυχική υγεία,

  οι όμορφες και οι δύσκολες στιγμές.

   Η δύναμη κι η αδυναμία.

   Η πνευματική διαύγεια και η σύγχυση.

  Η απομόνωση και η επαφή.

  Το φως και το σκοτάδι.

  Αυτή είναι η ψυχική υγεία.

  Έτσι την ορίζω.

  Αυτή είναι η ψυχική υγεία, κι όποιος την κατέχει….

  είναι πραγματικά σημαντικό !

  

Υποστηρικτές οργάνωσης